သီတင္း က ြ် တ္ လသည္ျမန္မာတို
့၏၁၂လရာသီတြင္သတၱမေျမာက္လၿဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္း ကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္။ ရာသီခြင္မွာ
တူရာသီ ၿဖစ္ၿပီး အႆ ၀ တီၾကယ္ ႏွင့္ လမင္း တို ့စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္။ ဤရာသီ၏ ပန္းမွာ ၾကာၿဖဴပန္း (Nymphaea Lotus) ၿဖစ္ပါသည္။
ယင္းတို႔ကိုပင္ မ နဳ ႆ ေဗဒ (Athropology) သေဘာအရ လူ ႔ ယ ဥ္ ေ က ်း မွဳ သမိုင္း ေၾကာင္းတစ္ခု
အျဖစ္ ျမင္နိဳင္ၾကပါသည္။
သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏ ၱဴလ´ဟုေရးထိုး ၾကသည္။ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူလယ္ သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာ ေထာင္မတ္ေသာလဟုလည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကသည္။
သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏ ၱဴလ´ဟုေရးထိုး ၾကသည္။ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူလယ္ သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာ ေထာင္မတ္ေသာလဟုလည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကသည္။
ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္သတၱမေၿမာက္၀ါကိုတာ၀တိ ံသာ
နတ္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတ နတ္သားအားအမႈးၿပဳ၍
စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ၿမတ္ကိုေဟာၾကားေတာ္မူသည္။သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္ေန
့ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း၊ ေငြေစာင္းတန္း၊
ပတၱၿမားေစာင္းတန္းမ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ
့ၿပည္ၿဖစ္ေသာသကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္။ဟုဗုဒၶဘာသာစာေပ
အ႒ကထာမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။
ထိုအခါ သမယတြင္ ၿပည္သူၿပည္သားအေပါင္းတို႔က မီးရွဴး
မီးတိုင္မ်ား၊ မီးပန္းမ်ား၊ ဆီမီးမ်ား၊ ဆြမ္းပန္းေရခ်မ္းမ်ားၿဖင့္
ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကသည္။ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ရိွ စူဠာမဏိ ေစတီေတာ္ ကိုလည္း ပူေဇာ္သည့္
အထိမ္းအမွတ္ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ ေကာင္းကင္သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ၾက သည္။ထိုကဲ့သို
့ပူေဇာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းၿပဳကာယေန ့ေခတ္အခါတိုင္ ေအာင္ ၿမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး၌
ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ဟုမွတ္သား ရပါသည္။ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ၌ တည္ၾကေသာ
ၿမန္မာတို ့သည္အသက္ ဂုဏ္၀ါၾကီးသူ၊ ၿမင့္ၿမတ္သူတို ့အေပၚတြင္ ငယ္သူ၊ နိမ့္က် သူတို
့က ရိုေသေလးစား၍ ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ေလ့ရိွၾကသည့္အတိုင္း ၀ါကြ်တ္ေသာ အခ်ိန္ ဤထူးၿမတ္ေသာ
အခါသမယတြင္တတ္ႏိုင္သမွ် ပူေဇာ္္သကၠာရတို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ား၊ မိဘဆရာမ်ားကို
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ ၾကသည့္ဓေလ့မ်ားကိုလည္းေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္-
(၁) ပလႅကၤသတၱာဟ။ ။ဘုရားျဖစ္ေသာ ေဗာဓိပင္ရင္းေနရာ (ပလႅင္)ထက္တြင္ ကဆုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔မွ (၇) ရက္ေန႔အထိ ၀ိမုတၱိသုခ (သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းခ်မ္းသာ) ကုိ ခံစားလွ်က္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
(၂) အနိမိသ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္၏အနီး အေရွ႕ေျမာက္အရပ္ တည့္တည့္ (၁၄)လံအကြာ ေနရာမွာ ကဆုန္လျပည္႔ ေက်ာ္ (၈)ရက္ေန႔မွ (၁၄) ရက္ေန႔အထိ (၇)ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ငါသည္ ပါရမီမ်ား ျဖည္႔ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ဤပလႅင္ထက္မွာ မာရ္(၅)ပါးကိုေအာင္ျမင္ျပီး ဘုရားျဖစ္ခဲ႔ျပီ ဟုဆင္ျခင္ကာ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔မတ္မတ္ ရပ္ေနေတာ္မူကာ အပရာဇိတပလႅင္ကို မမွိတ္ေသာ မ်က္စိျဖင္႔ (၇)ရက္လံုး ၾကည္႔ရႈ ၀မ္းေျမာက္ေနေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ (အ= မ။ နိမိသ= မ်က္စိမွိတ္သည္။ အနိမိသ= မ်က္စိမမွိတ္ပဲ)
(၃) စကၤမ သတၱာဟ။ ။ကဆုန္လကြယ္ေန႔မွ နယုန္လဆန္း (၆)ရက္ေန႔အထိ (၇)ရက္တြင္ ေဗာဓိပင္ပလႅင္နဲ႔ အနိမိသ သတၱာဟ အၾကား စႀကၤ ံေလွ်ာက္ေတာ္မူကာ (၇)ရက္ ထပ္မံသီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ယင္းေနရာမွာ နတ္တို႔က “ရွင္ေဂါတမသည္ ေဗာဓိပလႅင္၌ တပ္မက္ေနေသးသည္၊ ဘုရားစင္စစ္မျဖစ္ေသး”ဟု ယံုမွားသံသယျဖစ္ၾကသည္။ ထိုယံုမွားေပ်ာက္ေစရန္ ေရအစံု၊ မီးအစံု ယမကျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ စႀကၤ ံ ၾကြရင္း တရားဆင္ျခင္၊ ဖလသမပတ္ ၀င္စားေသာေၾကာင္႔ စကၤမ သတၱာဟ ဟုေခၚပါသည္။
(၄) ရတနာဃရ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ (၁၀)လံ အကြာတြင္ နတ္မ်ားဖန္ဆင္းပူေဇာ္ေသာ ရတနာ ေရႊအိမ္ထက္၌ နယုန္လဆန္း (၇) ရက္ေန႔မွ (၁၃)ရက္အထိ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။ အဘိဓမၼာ ေရွးဦး (၆)က်မ္းကို ဆင္ျခင္ရာတြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴးျခင္း မရွိေသးပါ။ ေနာက္ဆံုး ပ႒ာန္းေဒသနာ ေတာ္ၾကီးကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေတာ္မူေသာ အခါမွသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ (၆)သြယ္ ကြန္႔ျမဴး ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါသည္။
(၅) အဇပါလသတၱာဟ။ ။ဒီေနရာကုိ ဆိတ္ေက်ာင္းသမားေတြ ေနတဲ့ ေညာင္ပင္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေဗာဓိပင္ရဲ. အေရွ.ဘက္ (၃၂)လံ အကြာမွာ နယုန္လဆန္း (၁၄)ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၅)ရက္အထိ (၇)ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာပဲ မာရ္နတ္ရဲ. သမီး (၃) ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ (တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ) တုိ႔က ဘုရားရွင္ကို မိန္းမမာယာျဖင္႔ ျဖားေယာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကပါတယ္။ သို႔ေပးမယ့္ ဘုရားရွင္က တုန္လႈပ္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
(၆) မုစလိႏၵ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္၏ အေရွ.ေတာင္ဘက္ (၁၅)လံ အကြာ၊ မုစလိႏၵာအိုင္ အနီး က်ဥ္းပင္ေအာက္မွာ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၆)ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၂)ရက္ေန႔ထိ (၇)ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ထိုေနရာကုိ သီတင္းသံုးစဥ္မွာ အခါမဲ႔ မိုးရြာခဲ႔ေသာေၾကာင့္ မုစလိႏၵာအိုင္ နဂါးမင္းသည္ တန္ခိုးနဲ႔ လိုတာကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ပကတိ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္သာ ပါးျပင္းမိုးျပီး ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ကာကြယ္ပူေဇာ္ခဲ႔ပါသည္။
(၇) ရာဇာယတန သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္ (၄၀)လံ အကြာ လင္းလြန္းပင္ရင္းမွာ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၃)ရက္မွ ၀ါဆိုလဆန္း (၄)ရက္ေန႔ အထိ (၇)ရက္ ပတ္လံုး ဖလသမာပတ္ ၀င္စားပါတယ္။(၇) ရက္ျပည့္တဲ့ေန႔ ဘုရားရွင္ အစာအာဟာရမွီ၀ဲရန္ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ ရာမညတိုင္း၊ ဥကၠလာဇနပုဒ္၊ ေပါကၠရ၀တၱီဇနပုဒ္မွ ကုန္သည္ညီေနာင္ တဖုႆ၊ ဘလႅိက တုိ႔က ဘုရားရွင္ကုိ မုန္႔က်စ္ဆုပ္ ဆပ္ကပ္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းကုန္သည္ညီေနာင္ကို သံဃာမရွိေသးသည့္ကာလျဖစ္သည့္ အတြက္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု (၂)ပါးကုိသာခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ပါသည္။
ဆံေတာ္
(၈)ဆူ စြန္႕ေတာ္မူပါတယ္။ ယင္းဆံေတာ္တို႔ကို သူတို႕၏ အ ရပ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ေစတီထဲမွာ
ဌာပနာျပဳခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သားရပါသည္။
သတၱမ၀ါကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး
မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ
သႏၲဳႆိတ နတ္သား ကို အမွဴးထားကာ တာ၀တႎတာ နတ္ျပည္ရွိ
ပင္လယ္ကသစ္ပ
င္ရင္း ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာထက္တြင္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ကို ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အသံမစဲ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္
(၁) ရက္ေန႔မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ အထိ ရက္ေပါင္း (၉၀)၊ ၀ါတြင္း (၃) လ – မွာ
၁။ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကို(၁၂)ရက္
၂။၀ိဘင္းက်မ္းကို(၁၂)ရက္
၃။ဓာတုကထာက်မ္းကို(၆)ရက္
၄။ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကို(၇)ရက္
၅။ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို(၈)ရက္
၆။ယမိုက္က်မ္းကို(၂၀)ရက္
၇။ပ႒ာန္းက်မ္းကို(၂၅)ရက္ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။
၂။၀ိဘင္းက်မ္းကို(၁၂)ရက္
၃။ဓာတုကထာက်မ္းကို(၆)ရက္
၄။ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကို(၇)ရက္
၅။ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို(၈)ရက္
၆။ယမိုက္က်မ္းကို(၂၀)ရက္
၇။ပ႒ာန္းက်မ္းကို(၂၅)ရက္ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။
အဘိဓမၼာတရား
ေဒသနာေတာ္ကုိ နည္း (၃) နည္း ျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
(၁) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ (အက်ယ္နည္း)
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူးဆပ္လိုျခင္း၊မိဘေက်းဇူးကို သတၱ၀ါတို႔နားလည္ေစလိုျခင္း၊ အဘိဓမၼာတရားကို အစအဆံုး တထိုင္တည္း ေဟာၾကားလိုျခင္း၊ အစ အဆံုး တထိုင္တည္းေဟာမွ နာၾကားရေသာ တ
ရားနာသူတို႔
အက်ဳိးထူး ရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္၏ က်ယ္၀န္းနက္နဲမႈကို
သိေစလိုျခင္း၊လူတို႔သက္ တမ္းႏွင့္ သံုးလေလာက္ ေဟာမွ ကုန္ႏိုင္မည့္
တရားျဖစ္သည့္အတြက္ လူတို႔႔ ဣရိယာပုထ္ျဖင့္ေဟာသူေရာနာသူပါမေနႏိုင္ျခင္တို႔ေၾကာင့္အဘိဓမၼာအ
က်ယ္ နည္း ကို တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္၌ ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၂) အတိသေခၤပေဒသနာ (အက်ဥ္းနည္း)
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူသားျဖစ္ေတာ္မူသည့္အတြက္ ဆြမ္းခံျခင္း ဆြမ္းစားျခင္း ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ျခင္းစသည္ ျပဳလုပ္ရန္ နိမၼိတ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းၿပီး လူ႔ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာစႏၵကူးေတာ
၌
ေန႔သန္႔စင္ (အနားယူ) ေတာ္မူပါတယ္္။ ထို စႏၵကူးေတာတြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္သည္
ျမတ္စြာဘုရားအား၀တ္ႀကီး၀တ္ငယ္ ျပဳစုခစားခိုက္
ျမတ္စြာဘုရားကရွင္သာရိပုတၱရာအားအဘိဓမၼာ တရားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းျဖင့္
ေဟာေတာ္မူပါသည္။
(၃) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ (မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း)
အရွင္သာရိပုတၱရာကျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သည့္အက်ဥ္းနည္းကိုတပည့္ ရဟန္း ငါးရာတို႔အားမက်ဥ္းမက်ယ္နည္းျဖင့္ ျပန္လည္ ေဟာေတာ္မူပါသည္။
ေနာက္တေန႔တြင္
အရွင္သာရိပုတၱရာက တပည့္ရဟန္းငါးရာကုိ ေဟာ ၾကားေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္အား
ျမတ္စြာဘုရား ထံေမွာက္၌ ျပန္လည္တင္ျပ အစစ္ေဆးခံရာ ျမတ္စြာဘုရားက နားေထာင္၍ လက္ခံအ
တည္ျပဳ
ေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။ဤသို႔ျဖင့္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ႀကီးသည္ ခုနစ္၀ါေျမာက္ျဖစ္ေသာ
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ မွ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔အထိ (၃)လအတြင္း
နည္း(၃)နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္တျပိဳင္တည္းေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကုိေဟာၾကားၿပီးတာ၀တႎသာ
နတ္ျပည္မွ သကၤႆနဂိုရ္ျပည္သို႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္ ဆင္းသက္ေတာ္မူခဲ့သျဖင့္
ထူးျမတ္ေသာေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ၾကပါသည္။
ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ၾကြျမန္းလာသည္ကို ရည္စူးၿပီး ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီမီးထြန္းကာ မီးထြန္းပြဲက်င္းပေသာအစဥ္အလာသည္ ေရွးဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ားလက္ထက္ကပင္ ရွိခဲ့ပါသည္။ထို႔အျပင္ဘုရား
ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ၾကြျမန္းလာသည္ကို ရည္စူးၿပီး ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီမီးထြန္းကာ မီးထြန္းပြဲက်င္းပေသာအစဥ္အလာသည္ ေရွးဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ားလက္ထက္ကပင္ ရွိခဲ့ပါသည္။ထို႔အျပင္ဘုရား
ရွင္သည္
မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ နတ္သားကို တာ၀တႎသာနတ္္ျပည္၌ အဘိဓမၼာခုႏွစ္က်မ္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္
သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ လူျပည္သို႔ သက္ဆင္းေတာ္မူသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳလွ်က္
ဤေန႔ကို “အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔” ဟု သမုတ္ကာ အဘိဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲမ်ားလည္း
က်င္းပၾကပါသည္။
တစ္နည္းဆုိလွ်င္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကုိ “ဘုရားဆုပန္ေန႔” ဟူ၍လည္း ေခၚဆုိႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာအခါ လက်ာၤဘက္ေရႊေစာင္းတန္းကနတ္ေဒ၀တာမ်ား၊လက္၀ဲဘက္ေငြေစာင္းတန္း ကျဗဟၼာမ်ားျခံရံလိုက္ပါကာကိုယ္ေတာ္တုိင္အလယ္ကပတၱျမားေစာင္းတန္း ျဖင့္ ဆင္းသက္ေတာ္မူပါသည္။
ထုိသို႔
နတ္ျဗဟၼာမ်ားျခံရံလိုက္ပါ၍ ဆင္းသက္ေတာ္မူလာသည့္ ဘုရားရွင္၏ တုႏႈိင္းဖြယ္မရွိ
တင့္တယ္ျပည့္စံုေသာ အသေရ ေတာ္ကို ဖူးျမင္ၾကရေသာအခါ (၃၆)ယူဇနာ အတြင္းရွိေသာ
ပရိသတ္အားလံုး ဘုရားကိုအားက်၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာကာ ဘုရားဆုကို
ေတာင္းၾကပါသည္။ ုိ႔အတြက္ေၾကာင့္“ဘုရားဆုပန္ေန႔” ဟုေခၚဆုိ ထုိက္ပါ သည္။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္၀ါတြင္းသံုးလကုန္ဆံုးကၽြတ္လြတ္ေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆုိေတာ္မူၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္သြားလာ သီတင္းသံုးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကပါသည္။ ထုိေန႔အထိ၀ါဆိုၾက သည့္ သံဃာမ်ားသည္ အလြန္အက်ိဳးထူးေသာကထိန္အလွဴကို ခံယူထုိက္ေသာအခြင့္အေရးလည္း ရရွိၾကပါသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔သည္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ၀ါကၽြတ္ေသာေန႔၊ အျပစ္ရွိက ေျပာၾကားပါရန္ အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ပန္အမႈျပဳၾကေသာ ပ၀ါရဏာေန႔၊ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္၌အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူ ေသာ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔၊ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းျခံရံလ်က္ တာ၀တႎသာမွ သကၤႆနဂိုလ္ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ထုိသို႔ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူသည္ကုိရည္စူးပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီးမီးစသည့္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ေသာေန႔၊ ျဗဟၼာနတ္ လူသံုးဘံုသူတုိ႔ ဘုရားရွင္အား အတူတ ကြ ၾကည္ျဖဴ ပူေဇာ္ေသာေန႔၊ နတ္လူအမ်ား ဘုရားဆု ပန္ေသာေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသဖံုဖံုႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေန႔ထူးေန႔ ျမတ္ ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္မွာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအားလံုး သတိပ႒ာန္တရားေတာ္မ်ားကုိ နာယူက်င့္ၾကံအားထုတ္ႏုိင္ၾကသျဖင့္ ဒုကၡခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကုိရႏုိင္ၾကပါသည္။
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔တြင္၀ါတြင္းသံုးလကုန္ဆံုးကၽြတ္လြတ္ေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆုိေတာ္မူၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္သြားလာ သီတင္းသံုးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကပါသည္။ ထုိေန႔အထိ၀ါဆိုၾက သည့္ သံဃာမ်ားသည္ အလြန္အက်ိဳးထူးေသာကထိန္အလွဴကို ခံယူထုိက္ေသာအခြင့္အေရးလည္း ရရွိၾကပါသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔သည္ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ၀ါကၽြတ္ေသာေန႔၊ အျပစ္ရွိက ေျပာၾကားပါရန္ အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ပန္အမႈျပဳၾကေသာ ပ၀ါရဏာေန႔၊ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္၌အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူ ေသာ အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔၊ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းျခံရံလ်က္ တာ၀တႎသာမွ သကၤႆနဂိုလ္ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ထုိသို႔ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူသည္ကုိရည္စူးပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ ဆီးမီးစသည့္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ေသာေန႔၊ ျဗဟၼာနတ္ လူသံုးဘံုသူတုိ႔ ဘုရားရွင္အား အတူတ ကြ ၾကည္ျဖဴ ပူေဇာ္ေသာေန႔၊ နတ္လူအမ်ား ဘုရားဆု ပန္ေသာေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသဖံုဖံုႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေန႔ထူးေန႔ ျမတ္ ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္မွာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအားလံုး သတိပ႒ာန္တရားေတာ္မ်ားကုိ နာယူက်င့္ၾကံအားထုတ္ႏုိင္ၾကသျဖင့္ ဒုကၡခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းရာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကုိရႏုိင္ၾကပါသည္။
အသွ်င္ဉာဏုတၱရ (သီရိလကၤာ)
